- ιστιοτευθίς
- ἡγένος κεφαλόποδων δεκάποδων μαλακίων.[ΕΤΥΜΟΛ. Αντιδάνεια λ., πρβλ. γαλλ. histioteuthis < histio- (πρβλ. ἱστίον < ἱστός) + -teuthis (πρβλ. τευθίς «καλαμάρι»].
Dictionary of Greek. 2013.
ιστιοτευθίς
Look at other dictionaries:
ιστίο — το (ΑΜ ἱστίον) (υποκορ. τού ιστός) το πανί που δένεται κατάλληλα στο κατάρτι πλοίου ώστε να δέχεται τον άνεμο και να τόν μετατρέπει σε κινητήρια δύναμη τού σκάφους, πανί τού καραβιού, άρμενο αρχ. ύφασμα, κάλυμμα. [ΕΤΥΜΟΛ. < ἱστός + υποκορ.… … Dictionary of Greek
